غسلدر لغت به معنای شستن چیزی برای از بین بردن چرک آن است و در اصطلاح فقه عبارت است از :شستن تمام بدن، به قصد قربت و اطاعت از فرمان الهی.غسل جنابت
غسل دو نوع است :غسل واجب و غسل مستحبی. غسل های واجب عبارتند از :غسل جنابت، حیض، نفاس، استحاضه، مسّ میت، غسل میتو غسلی که به واسطه نذر و قسم و مانند آن واجب می شود. تعداد غسل های مستحبی هم فراوان است که در کتاب های مفصل از آنها نام برده شده است.
در میان غسل های واجب، مهم ترین آنها غسل جنابت است. اصل غسل جنابت به تنهایی واجب نیست؛ بلکه برای انجام برخی کارها (مانند نماز، روزه، مسّ قرآن و …) به دستور شرع واجب شده است و انجام دادن این گونه اعمال بدون غسل، گناه است؛ بلکه در برخی موارد عمل باطل خواهد بود.
مواردی که انجام آن بر جنب حرام است، عبارت است از:
۱. رساندن جایى از بدن به خطّ قرآن یا به اسم خدا، و اسامى مبارکۀ پیامبران و امامان (ع) به احتیاط واجب حکم اسم خدا را دارد.
۲. رفتن در مسجد الحرام و مسجد پیغمبر (ص)، اگر چه از یک در، داخل و از در دیگر خارج شود.
۳. توقّف در مساجد دیگر، ولى اگر از یک در داخل و از در دیگر خارج شود یا براى برداشتن چیزى برود مانعى ندارد. و احتیاط واجب آن است که در حرم امامان (ع) هم توقف نکند.[۱]
۴. گذاشتن چیزى در مسجد.
۵. خواندن سورهاى که سجدۀ واجب دارد (نجم، علق، فصلت و سجده) و اگر یک حرف از این چهار سوره را هم بخواند حرام است.[۲]