میان خاک سر از آسمان در آوردیم چقدر قمری بی آشیان در آوردیم وجب وجب تن این خاک مرده را کندیم چقدر خاطره ی نیمه جان در آوردیم … برای خواندن ادامه ی این شعر زیبا لطفا به " ادامه مطلب " مراجعه بفرمایید