ژاله تا آن روز جز نامی بر دیوارهای شهر نبود. کسی نمی پنداشت روزی در میان بال های ملایک ناپدید شود و معراج هزاران پرستوی عاشق گردد کسی گمان نمی کرد، آن جا مسیر پیوستن سیل خروشان فریادها به اقیانوس موج انگیز حماسه شود و خوشه زاری از مشت های جوانه زده از قلب های همرنگ گردد؛ اما چه ناجوانمردانه…
برای خواندن ادامه متن لطفا به " ادامه مطلب " مراجعه بفرمایید
ژاله تا آن روز جز نامی بر دیوارهای شهر نبود. کسی نمی پنداشت روزی در میان بال های ملایک ناپدید شود و معراج هزاران پرستوی عاشق گردد کسی گمان نمی کرد، آن جا مسیر پیوستن سیل خروشان فریادها به اقیانوس موج انگیز حماسه شود و خوشه زاری از مشت های جوانه زده از قلب های همرنگ گردد؛ اما چه ناجوانمردانه…
اما چه ناجوانمردانه این خوشه های طلایی در یورشی وحشیانه دسته دسته چیده شدند و به خاک و خون در آرمیدند. یاد و خاطره این روز رهایی، روز شگفتن قلب ها و سینه ها و رویش فریادها را گرامی داشته، راه شهیدان گلگون کفن این قیام را ادامه می دهیم.
آن روز مشت های گره کرده، به یاری هم آمده بودند تا بر تندیس کهن ایمان و اراده خود نقش دیرپای دیگری از حماسه حک کنند. آنها یاوران همیشه بیدار خمینی بودند که عافیت طلبی از بدن های تازیانه خورده شان گریزان بود. آنهاهزاران هزار عاشق سینه چاک بودند که در آزمونی سخت پا نهاده، مدالی از سرخی شهادت بر سینه ها آویختند و چه زیبا و وصف ناشدنی از این آزمون سخت، بیرون آمدند. یاد و نام هزاران شهید خفته به خون میدان ژاله را گرامی می داریم.
ژاله بر گلبرگ لاله ها نشسته بود. در و دیوار در طراوت خون شسته شده و ژاله در ازدحام لاله ها گم شده بود. ژاله از گلبرگ لاله شرم داشت و جایش را به لاله سپرد؛ لاله ای که در فصل تاریخ سازِ یک موج، یک طوفان و یک فرهنگ شد. خاطره این روز به یاد ماندنی و بزرگ را بر ماندگارترین کتیبه تاریخ نقش خواهیم کرد.
قطره ها در بی نشانی به هم می پیوستند و کم کم دریای از حضور شدند. قطره ها جوی و جوی ها نهر و نهرها به هم پیوستند. دریایی از خشم گرد آمده بود و فریادها، دریا را طوفانی تر می کرد. رساترین فریادها در فضای شهر می پیچید و نبض تند زمان، ضرب آهنگ فاجعه ای عظیم داشت. ورق برگشت و گلوله ها به سوی فریاد رفتند. حنجره ها به گرمی می تپیدند. هنگامه ای به پا شده بود و فصلی دیگر در رویش قلب ها از سینه های شکسته، رقم می خورد و در گذر ایام ماندگار می شد. به همه سینه های شکفته از گلوله ستم طاغوت، در جمعه سیاه میدان لاله، سلام و درود می فرستیم.
امام خمینی (ره): هفده شهریور مکرر عاشورا ، ومیدان شهدا مکرر کربلا ، وشهدا ی ما مکرر شهدای کربلا ،و مخالفان ملت ما ، مکرر یزیدو وابستگان او هستند .
زیرنویس :
سالروز حماسه خونین ۱۷ شهریور را جاوید می داریم.
خاطره قیام دشمن شکن ۱۷ شهریور را در سوگ لاله های آن جمعه سیاه گرامی می داریم.
یاد باد آن روزگاران ، یاد باد …
شهادتتان مبارک نازگلهای میهن پرست …
یاعلی