روزه داری یکی از فریضه های پنجگانه دین اسلام است و به معنای امتناع از خوردن، آشامیدن و هر گونه فعالیت جنسی از طلوع آفتاب تا غروب آن در ماه مبارک رمضان است. روزه داری از جمله عمل هایی است که به عنوان پاکسازی روح و بدن در دین اسلام توصیه شده است.
روزه داری به عنوان یکی از فریضه های پنجگانه دین اسلام، نقش مهمی در تقویت روح و تزکیه نفس افراد دارد. با امتناع از خوردن و آشامیدن در طول روز، فرد به سمت تسلیم و اطاعت از فرمان خداوند پیش میرود و در عین حال، با تجربه ی تحمل گرفتن این فرصت، به قدرت شخصی خود نیز افزوده میشود.
همچنین، روزه داری به عنوان یکی از راه های تقویت سلامتی بدن نیز شناخته شده است. با امتناع از خوردن و آشامیدن در طول روز، بدن به دور از فعالیت های گوناگون، فرصتی برای استراحت و بازسازی دارد و در نتیجه، سیستم ایمنی بدن نیز تقویت میشود.
روزه داری در دین اسلام، به عنوان یک فریضه مهم شناخته شده است و به عنوان یک راه تقویت روح و بدن، توصیه میشود. به همین دلیل، پیشنهاد میشود که هر فرد با توجه به وضعیت سلامتی خود، سعی کند در ماه مبارک رمضان، این فریضه را به بهترین شکل اجرا کند.
دیسک کمر
دیسک کمر یکی از مشکلات شایع در افراد است که به علت فشار زیاد و ناهمواری در مهرههای فقرات کمری ایجاد میشود. این مشکل میتواند باعث درد و سختی در حرکت شود و در برخی موارد باعث تنگی کانال نخاعی شود که ممکن است منجر به فلج و ناتوانی شود.
علائم دیسک کمر شامل درد شدید در ناحیه کمر، تنگی در حرکت، سختی در پاخوری، تورم و التهاب در ناحیه کمر و تنگی کانال نخاعی است.
برای تشخیص دیسک کمر، پزشک معمولاً از روشهای تصویربرداری مانند اسکن MRI یا CT scan استفاده میکند. درمان دیسک کمر معمولاً شامل روشهای غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، تغییرات در رژیم غذایی و استفاده از داروهای ضد التهاب و درد میباشد. در موارد شدیدتر، جراحی نیز ممکن است لازم باشد.
برای پیشگیری از دیسک کمر، میتوانید از روشهای زیر استفاده کنید:
– حفظ وزن سالم
– انجام تمرینات ورزشی مناسب برای قوی کردن عضلات کمر و شکم
– استفاده از مبلمان مناسب و صحیح
– جلوگیری از بلند کردن اشیاء سنگین با خم شدن از کمر
– استفاده از تکنولوژی های جدید مانند میز کار قابل تنظیم ارتفاع برای جلوگیری از فشار زیاد بر روی ناحیه کمر
در کل، دیسک کمر یکی از مشکلات شایع در افراد است که باعث درد و سختی در حرکت میشود. برای تشخیص و درمان دیسک کمر، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. همچنین، پیشگیری از دیسک کمر با حفظ وزن سالم، انجام تمرینات ورزشی مناسب و استفاده از مبلمان مناسب ممکن است مفید باشد.
روزه گرفتن با دیسک کمر
دیسکها در فواصل بین مهرهها قرار دارند و از نظر ساختاری از دو قسمت تشکیل میشوند؛ قسمت خارجی که یک لایه انعطافپذیر شبیه لاستیک است و هسته دیسک که بافتی شبیه ژله دارد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم ،با افزایش سن، هسته دیسک مقداری از آب خود را از دست میدهد و در نتیجه این کاهش آب انعطافپذیری دیسک کمتر شده و احتمال آسیب در اثر فشارهای وارده بیشتر میشود. در سنین بالای ۴۵ سالگی یکی از مهمترین علل آسیبپذیری دیسکها کمآبی آنها است.
در ایام ماه مبارک رمضان نوشیدن چهار تا شش لیوان آب در زمان بین افطار تا سحر مازاد بر رفع تشنگی میتواند مقدار زیادی از کمآبی روزانه را جبران کرده و با حفظ انعطافپذیری دیسک از ایجاد کمردرد خصوصا در بیماران با سابقه دیسک کمر جلوگیری کند.
استفاده از فیبرها نظیر سبزیجات در وعده افطار میتواند در حفظ آب موجود در دستگاه گوارش موثر باشد. بیماران مبتلا به بیماری دیسک که تحت درمان هستند بهتر است برای تنظیم زمان مصرف داروها در افطار و سحر با پزشک خود مشورت کنند و به هیچ وجه درمان را خودسرانه قطع نکنند.
توجه داشته باشید اینکه شما میتوانید روزه بگیرید یا نه، به شدت بیماری، تاثیر درمانهای انجامشده در کنترل بیماریتان و همچنین تشخیص و مشورت پزشکتان بستگی دارد. اگر روزهداری بیماری فرد را شدت میبخشد و روی سلامتش تأثیر منفی دارد از روزه گرفتن منع میشود، اما اگر بهجا آوردن این فریضه با رعایت شرایط خاص بیمار تأثیر منفی بر سلامتیاش نداشته باشد، میتواند روزه بگیرد.
کدام بیمارها میتوانند روزه نگیرند؟
به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین وحیدپور با حضور در رسانه رسمی حوزه های علمیه به ارائه احکام و مسائل شرعی ماه مبارک رمضان پرداخته که همه روزه صوت و متن سخنان این کارشناس احکام تقدیم شما می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
أمیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام فرمودند:
«صِیامُ القَلبِ عَنِ الفِکرِ فِی الآثامِ أفضَلُ مِن صِیامِ البَطنِ عَنِ الطَّعامِ/ روزه گرفتن دل از فکر گناه، برتر است از روزه گرفتن شکم از غذا».
اما احکام:
یکی از گروه های معذور که عذر دارند و روزه نمی گیرند، بیماران هستند.
رابطه بیماری و روزه چیست؟
ما دو نوع بیماری داریم؛
یک نوع بیماری است که هیچ ارتباطی به روزه ندارد؛ مثلا شخصی دیسک کمر یا آرتروز زانو یا سائیدگی مفصل و امثال این امراض را دارد که این افراد تقسیم بندی دارند؛
۱. ممکن است بیماری او هیچ ربطی به روزه ندارد؛ چراکه در روز اصلا مصرف دارو ندارد و داروهای او باید در شب (افطار و سحر) مصرف شود که حتما باید روزه بگیرد.
۲. ممکن است این بیمار در روز مصرف دارو داشته باشد؛ ولی اگر به دکتر بگوید که آیا می توانم زمان مصرف دارو را تغییر دهم؟ که دکتر اجازه تغییر زمان مصرف دارو را بدهد که در این صورت باید زمان مصرف دارو را به زمان افطار و سحر تغییر دهد و روزه را بگیرد.
۳. اما همین بیمارانی که دیسک کمر دارند و امثال این مریضی ها، کسانی هستند که مصرف دارویشان قابل تغییر نیست و دکتر اجازه تغییر زمان دارو را نمی دهد که در این صورت، این شخص نباید روزه بگیرد؛ بنابراین این دسته از بیمارانی که بیماری آنان ربطی به روزه ندارد ولی مصرف داروی آنان در روز است و غیرقابل تغییر است، روزه نگیرند و بعد از ماه رمضان اگر توانستند که در یازده ماه دیگر قضا کنند، آن را قضا نمایند.
دسته دوم از بیماری ها، بیماری هایی است که رابطه مستقیم با روزه دارد؛ مثل بیماری های کلیه، کبد، معده، میگرن، مشکلات گوارشی، بیماری های داخلی و …
اینجور افراد در دو صورت روزه را نمی گیرند.
۱. در صورتی که اطمینان دارند که روزه برای آنان مضر است.
۲. در صورتی که ولو یقین ندارند؛ اما نگرانی و ترس دارند که بیماری آنان بدتر شود که البته باید نگرانی عقلایی باشد؛ نه ترس شخصی بی جهت.
البته این اشخاص گاهی دارو هم مصرف نمی کنند؛ ولی روزه برای آنان ضرر دارد و می توانند روزه نگیرند.
نکته دیگر این است که شخص چگونه بفهمد که روزه برای او ضرر دارد که بحث دیگری است و در جلسات بعدی به آن خواهیم پرداخت.