در این مطلب برای شما دوستان در روز عرفه متن دعای عرفه و خواثص و برکات قرائت آن را آماده کرده ایم. در ادامه ی این مطلب همراه ما باید.
دعای عرفه از دعاهای مهم شیعیان به شمار می رود که در صحرای عرفات قرائت آن را به جا می آوردند. در مأخز تاریخی، درباره سال قرائت دعای عرفه توسط امام حسین (ع) مورد قابل توجهی بیان نشده است؛بنابراین با توجه به برخی شواهد، این دعا نمیتواند مربوط به قبل از واقعه کربلا باشد.
دعای عرفه شامل برترین آموزههای عرفانی و عقیدتی است که گفته اند امام حسین(ع) همراه با گروهی از خاندان و یارانشان در خارج از خیمه ها آن را خوانده اند. بشر و بشیر فرزندان غالب اسدی نقل کردهاند که: در آخرین ساعات روز عرفه در سرزمین عرفات در خدمت امام حسین(ع) بودیم که آن حضرت با جمعی از خاندان و فرزندان و شیعیان از چادر بیرون آمدند و با نهایت خضوع و خشوع در طرف چپ کوه ایستادند و روی مبارک را به طرف کعبه گردانیده دستها را تا مقابل رو برداشتند و این دعا را خواندند.
احادیث در خصوص روز عرفه:
امیر مؤمنان علی(ع) درباره راز وقوف در عرفات فرمود
«عرفات، خارج از مرز حرم است و مهمان خدا باید بیرون دروازه، آنقدرتضرع کند تا لایق ورود به حرم شود».
از امام صادق(ع) سؤال شد: عرفات را چرا عرفات نامیدهاند؟
حضرت فرمود: «جبرئیل، حضرت ابراهیم را روز عرفه به این مکان آورد، چون ظهر فرا رسید، جبرئیل گفت: ای ابراهیم! به گناه خود اعتراف کن و مناسکت را بیاموز! چون جبرئیل گفت اعتراف کن! این سرزمین عرفات نامیده شد».
امام سجاد(ع) در حدیثی فرمود
عصر روز عرفه و ظهر روز دهم که حاجیان در منا حضور دارند، خدای سبحان به فرشتگان مباهات میکند و میفرماید: «اینان بندگان من هستند که از راههای دور و نزدیک با مشکلات بسیار به اینجا آمده و بسیاری از لذتها را بر خود حرام کرده و بر شنهای بیابانهای عرفات و منا خوابیدهاند و اینگونه با چهرههای غبارآلود، در پیشگاه من اظهار ناتوانی و خواری میکنند. اینک به شما اجازه دادم تا آنان را ببینید. آنگاه فرشتگان حق به اذن خداوند بر دلها و اسرار نهان آنها آگاه میشوند.
محتوای دعای عرفه چیست؟
دعای عرفه امام حسین(ع) مطالب زیادی را در بر دارد که محور های مهم این دعا را در ادامه ی مطلب مشاهده می کنید.
شناخت خدا و بیان صفات الهی و تجدید عهد و پیمان با پروردگار و شناخت پیامبران و تحکیم ارتباط با آنها و توجه به آخرت و اظهار عقیده قلبی.
سیر اندیشه در آفاق هستی و یاد آوری نعمتهای بیکران الهی بر انسان و حمد و سپاس خداوند بر آن ها.
تضرع به درگاه خداوند و اقرار به گناهان و توبه و انابه و درخواست عفو و روی آوردن به صفات پسندیده و اعمال خیر.
تقاضای حوایج که با درود و صلوات بر محمد و آل محمد شروع میشود. سپس تقاضای بخشش و نور هدایت و رحمت و برکت و وسعت روزی و پاداش اخروی و…